Zamek Piastowski w Rybniku mieszczący się obecnie przy placu Kopernika 2, przeszedł wiele zmian. Prawdopodobnie powstał w XII wieku i pierwotnie był grodem obronnym. Zapewne była to drewniana budowla otoczona ziemnym wałem.
W latach 1223-1228 mieścił się w zamku klasztor sióstr Norbetanek, które prowadziły w nim szkołę. Następnie klasztor przeniesiony został do Czarnowąsów koło Opola. W okresie rozbicia dzielnicowego Rybnik należał do księstwa opolskiego, później do raciborskiego. W tym czasie zamek kamienno-ceglany otoczony był wałami ziemnymi i stawami. W XIV wieku nastąpiła jego przebudowa. Budynek został powiększony i ogrodzony kamiennym murem, co nadawało mu jeszcze bardziej obronnego charakteru.
W XV wieku, Rybnik i Pszczyna utworzyły na krótko autonomiczne państwo ze stolicą w Rybniku. Zamek przebudowano na rezydencję, w której zamieszkał książę Wacław III Rybnicki. Po utracie władzy przez Wacława w 1473 roku, Rybnicki Zamek posiadał wielu właścicieli, którzy o niego nie dbali, przez co budowla gotycka szybko popadła w ruinę. W XVII wieku właścicielem miasta został Jan Bernard Prażma, który około 1650 roku rozpoczął zmiany w wyglądzie zamku. Ze starego zamczyska, chciał stworzyć rezydencję pałacową. Przebudował kaplicę zamkową w 1652 roku, wzmianki o tym są w opisie po wizytacji biskupów wrocławskich. Śmierć Prażmy nie zniweczyła przebudowy, gdyż nowi właściciele Oppersdorfowie kontynuowali pracę. Stworzyli dwupiętrowy masywny pałac, z tyłu posiadał on wieżę, którą rozebrano w 1758 roku. Kolejnymi właścicielami Rybnika od roku 1682 zostali hrabiowie Węgierscy. Dobudowali oni w XVIII wieku dwa skrzydła boczne przylegające bezpośrednio do głównego gmachu.
Od 1788 roku państwo rybnickie należało do króla Prus Frederyka Wilhelma II, który przeznaczył pałac na przytułek dla inwalidów wojennych. Zburzono główny gmach budynku a na jego fundamentach wybudowano nowy. Adaptacją budynku kierował wówczas Fryderyk Ilngner. Jemu zawdzięczamy obecny wygląd zamku, o późnobarokowej-klasycystycznej formie. Już od 1842 roku pełni on funkcję Sądu najpierw Grodzkiego, a teraz Rejonowego.